Geçen hafta yaptığım ilginç görüşmeyi hala unutamadım. Görüşme yaptığım kişi bir müvekkil adayıydı. Konuşmasına önceki avukatlarından şikayet ederek ve onları neden azlettiğini anlatarak başladı. Daha sonra öfke kontrolü yapamadığı için hasımıyla her karşılaşmasının yeni bir polisiye olaya ve davaya konu olduğu süreci… Dinlemek yaklaşık iki saatimi aldı.
Konuşmasının sonunda da “beni bu kişiye karşı savunacak yırtıcı bir avukat arıyorum” dedi. Yırtıcı avukat nasıl olurmuş sorusuna net bir cevap veremedi ama; sanırım akıl sağlığı bozuk birini arıyorsunuz dediğimde, “evet” dedi. Bundan anladığım kadarıyla vatandaş avukatı takım tutar gibi fanatik bir şekilde kendi tarafını tutacak birisi olarak görmekteydi.
Kişinin bu hali üzücü olmakla birlikte avukat bulamamasına sevindim. Bu zor şartlarda bile mesleki onurundan ödün vermeyen meslektaşlarımdan aldığı “hayır” cevapları bu adamı sokaklara düşüp kapı kapı gezerek avukat aramaya sevketmişti.
İlginizi çekebilir:
Facebook yorumları
Powered by Facebook Comments