02
Haz
Factoring ve Türkiye Uygulaması
Dünya ticaretinde gözlenen baş döndürücü gelişmeler, mal ve hizmetlerin pazarlanmasında,yeni ve güvenilir finansman araçlarının kullanımını zorunlu kılmaktadır[1]. Büyük ölçekli firmalar finansman konusundaki sorunlarını kolaylıkla çözebilme olanağına sahipken, bu durum küçük ve orta ölçekli işletmeler için sorun yaratabilmektedir. Bu noktada factoring şirketlerinin devreye girdiği gözlenmektedir. Türkiye’ de 1980 lerin başında giderek artmaya başlayan ihracat hacmi, 80 li yılların sonuna doğru ekonomik hayatımıza factoringin girmesine neden olmuştur[2].
Finansmana yeni bir boyut getiren factoring, işletmelerin nakit akışlarına doğrudan müdahale ederek, zamanlama problemlerini ortadan kaldıran bir özelliğe sahiptir[3]. Factoring bu fonksiyonuyla finansal hizmet veren bir işletme türü olarak karşımıza çıkmaktadır.
Bu çalışmadan factoringin tanımı, tarihsel gelişimi, hukuki niteliği, factoring sözleşmesinin hükümleri incelenecek avantaj ve dezavantajları üzerinde durulacak ve Türkiye deki uygulaması, yürürlükte olan mevzuattaki factoring ile ilgili hükümler üzerinde durulacaktır.